Eze 21 | PesOV | STEP | و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت:

Ezekiel 21

1 و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 2 «ایپسر انسانرویخود را بسویاورشلیمبدار و بهمكانهایبلند مقدّستكلّمنما. و بهزمیناسرائیلنبوّتكن 3 و بهزمیناسرائیلبگو: خداوند چنینمیفرماید: اینكمنبهضدّ تو هستمو شمشیر خود را از غلافشكشیده، عادلانو شریرانرا از میانتو منقطعخواهمساخت. 4 و چونكهعادلانو شریرانرا از میانتو منقطعمیسازم، بنابراینشمشیر منبر تمامیبشر از جنوبتا شمالاز غلافشبیرونخواهد آمد. 5 و تمامیبشر خواهند فهمید كهمنیهوهشمشیر خود را از غلافشبیرونكشیدمتا باز بهآنبرنگردد.

6 پستو ایپسر انسانآهبكش! با شكستگیكمر و مرارتسختبهنظر ایشانآهبكش. 7 و اگر بهتو گویند كهچرا آهمیكشی؟ بگو: بهسببآوازهایكهمیآید. زیرا كههمهدلها گداختهو تمامیدستها سستگردیدهو همهجانها كاهیدهو جمیعزانوها مثلآببیتابخواهد شد. خداوند یهوهمیگوید: همانا آنمیآید و بهوقوعخواهد پیوست.»

8 و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 9 «ایپسر انساننبوّتكرده، بگو: خداوند چنینمیفرماید: بگو كهشمشیرْ، شمشیرْ تیز شدهو نیز صیقلیگردیدهاست.

10 تیز شدهاستتا كشتار نماید و صیقلیگردیدهتا برّاقشود. پسآیا ماشادینماییم؟ عصایپسر منهمهدرختانرا خوار میشمارد.

11 و آنبرایصیقلیشدندادهشد تا آنرا بهدستگیرند. و اینشمشیر تیز شدهو صیقلیگردیدهاستتا بهدستقاتلدادهشود.

12 ایپسر انسانفریاد برآور و وِلْوِلهنما زیرا كهاینبر قوممنو بر جمیعسروراناسرائیلوارد میآید. ترسها بهسببشمشیر بر قوممنعارضشدهاست. لهذا بر رانخود دستبزن.

13 زیرا كهامتحاناست. و چهخواهد بود اگر عصاییكه(دیگرانرا) خوار میشمارد، دیگر نباشد. قولخداوند یهوهایناست:

14 و تو ایپسر انساننبوّتكنو دستهایخود را بههمبزنو شمشیر دفعهسوّمتكرار بشود. شمشیر مقتولاناست. شمشیر آنمقتولعظیمكهایشانرا احاطهمیكند.

15 شمشیر بُرندهایبهضدّ همهدروازههایایشانقرار دادمتا دلها گداختهشود و هلاكتها زیادهشود. آه(شمشیر) برّاقگردیدهو برایكشتار تیز شدهاست.

16 جمعشده، بهجانبراستبرو و آراستهگردیده، بهجانبچپتوجّهنما. بههر طرفكهرخسارهایتمتوجّهمیباشد.

17 و مننیز دستهایخود را بههمخواهمزد و حدّتخشمخویشرا ساكنخواهمگردانید. منیهوههستمكهتكلّمنمودهام.»

18 و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 19 «و تو ایپسر انساندو راهبهجهتخود تعییننما تا شمشیر پادشاهبابلاز آنها بیاید. هر دو آنها از یكزمینبیرونمیآید. و علامتیبر پا كن. آنرا بر سر راهشهر بر پا نما. 20 راهیتعییننما تا شمشیر بهرَبَّهبنیعَمَّوُنو بهیهودا در اورشلیممُنیعبیاید. 21 زیرا كهپادشاهبابلبر شاهراه، بهسر دو راهایستادهاستتا تفأّلزند و تیرها را بههمزده، از ترافیمسؤالمیكند و بهجگر مینگرد. 22 بهدستراستشتَفَأُّلِ اورشلیماستتا منجنیقها بر پا كند و دهانرا برایكشتار بگشاید و آواز را بهگلبانگبلند نماید و منجنیقها بر دروازهها بر پا كند و سنگرها بسازد و برجها بنا نماید. 23 لیكندر نظر ایشانكهقَسَمبرایآنها خوردهاند، تفأّلباطلمینماید. و او گناهایشانرا بهیاد میآورد تا گرفتار شوند.»

24 بنابراینخداوند یهوهچنینمیگوید: «چونكهشما تقصیرهایخویشرا منكشفساختهو خطایایخود را در همهاعمالخویشظاهر نموده، عصیانخود را یاد آورانیدید، پسچونبهیاد آوردهشدید دستگیر خواهید شد.

25 و تو ایرئیسشریر اسرائیلكهبهزخممهلكمجروحشدهایو اجلتو در زمانعقوبتآخر رسیدهاست،

26 خداوند یهوهچنینمیگوید: عمامهرا دور كنو تاجرا بردار. چنیننخواهد ماند. آنچهرا كهپستاستبلند نما و آنچهرا كهبلند استپستكن. 27 و منآنرا سرنگون، سرنگون، سرنگونخواهمساخت. و ایندیگر واقعنخواهد شد تا آنكسبیاید كهحقّ او میباشد. و منآنرا بهویعطا خواهمنمود.

28 «و تو ایپسر انساننبّوتكرده، بگو: خداوند یهوهدربارهبنیعمّونو سرزنشایشانچنینمیفرماید: بگو كهشمشیر، شمشیر برایكشتار كشیدهشدهاستو بهغایتصیقلیگردیدهتا برّاقبشود.

29 چونكهبرایتو رؤیایباطلدیدهاند و برایتو تفأّلدروغزدهاند تا تو را بر گردنهایمقتولانشریر بگذارند كهاجلایشاندر زمانعقوبتآخر رسیدهاست.

30 لهذا آنرا بهغلافشبرگردانو بر تو در مكانیكهآفریدهشدهایو در زمینیكهتولّد یافتهایداوریخواهمنمود.

31 و خشمخود را بر تو خواهمریختو آتشغیظخود را بر تو خواهمدمید. و تو را بهدستمردانوحشیكهبرایهلاكنمودنچالاكند تسلیمخواهمنمود.

32 و تو برایآتشهیزمخواهیشد و خونتدر آنزمینخواهد ماند. پسبهیاد آوردهنخواهیشد زیرا منكهیهوههستمتكلّمنمودهام.»